Trzy piękne kobiety i alchemik

Andrzej Pilipiuk, Kuzynki, [Fabryka Słów] Lublin 2003

Książka ma już kilka lat, ale moim zdaniem ciągle jest młoda i fascynująca. Nie znajdziemy w niej znanego z innych książek Pilipiuka wiejskiego egzorcysty amatora Jakuba Wędrowycza. Zamiast niego spotkamy trzy cudowne kobiety i alchemika. Nie będę zdradzał jakie losy wspólnie im przypadną, ale moim zdaniem ta i następne książki z tego cyklu są naprawdę fascynujące. Ciekawa akcja wciąga, a do tego można spojrzeć na naszą rzeczywistość z trochę innego punktu widzenia, takiego jakby patrzył ktoś, kto widział dużo więcej niż przeciętny człowiek. My, zanurzeni w naszych własnych czasach, żyjący wszak tak krótko nie mamy chyba odpowiedniego dystansu do własnych czasów, a także zatraciliśmy coś, co było tak cenne w przeszłości. Ups! Miałem nie zdradzać fabuły, a tymczasem coś mi się wymknęło… Dodam jednak jeszcze, że zastanawiające jest to, że agenci CBŚ pracują w szkole i uczą imigrantów z byłej Jugosławii…

Na zachętą zamieszczam fragmencik książki:

Czterech osiłków o tępych gębach i mięśniach podhodowanych na sterydach. Wykorzystali krótką chwilę jej zamyślenia. Nie przewidzieli kilku szczegółów… Nie zdążyła sięgnąć po sztylet. Dwaj skoczyli jej na plecy, by przewrócić, wgnieć w trawę, wykręcić ręce. Cios łokciem w tył, w splot słoneczny. Trafiła, chrupnął mostek, co najmniej cztery żebra też poszły. Cios do przodu, drobną pięścią prosto w nalany dresiarski ryj. Chciała trafić tak by zawiasy wyrwanej szczeki uderzyły w węzły chłonne za uszami, jednak żuchwa złamała się od razu. Ech, dzisiejsza młodzież, kości jak z tektury…

Książkę można kupić w księgarni internetowej, a ja gorąco zachęcam do jej przeczytania! Tylko ostrzegam, że potem nie da się nie sięgnąć po następne części tej trylogii, a mianowicie po “Księżniczkę” i “Dziedziczki”.