This episode is about my dog. He has a rather unusual name and is lovely! Do you want to know more and learn some Polish? Check it out! Enjoy! 🙂
Transcript
Cześć! Witajcie w kolejnym podcaście “Polish with John”. Nazywam się Jan Oko i chcę Wam pomóc w nauce języka polskiego.
Czy słyszeliście już o Blogerze? Nie, nie chodzi mi o kogoś kto ma bloga i pisze posty. Chodzi mi o mojego psa, który ma na imię Bloger.
Mój pies ma już ponad pięć lat. Podobno w “ludzkich” latach to już trzydzieści pięć! Jesteśmy więc rówieśnikami. Prawie dokładnie pięć lat temu pojawił się u mnie w domu. Był szczeniakiem o którego nikt nie chciał zadbać. Postanowiłem, że się nim zaopiekuję i tak trafił do mnie dokładnie 4 lipca 2014 roku.
Mój pies jest kundlem, czyli nie jest psem rasowym. Rasowe psy to takie, które należą do jednej grupy psów, rasy i są to na przykład jamniki, terriery, dogi czy owczarki. Kundle to psy nierasowe. Ich rodzice też są kundlami albo należą do różnych ras. Każdy kundelek wygląda trochę inaczej, psy rasowe są do siebie bardziej podobne. Moim zdaniem, kundle są bardzo mądre. Jednak wszystkie psy są kochane.
Co robią psy? Moim zdaniem, przede wszystkim śpią. Bloger potrafi bardzo dużo spać. Poza tym oczywiście chętnie się bawi. Najbardziej lubi zabawy z piłeczką. Chodzę z nim też na spacery. Trzy razy dziennie. Jak jest ładna pogoda, rzucam mu patyki. Rzadko jednak aportuje, czyli nie przynosi patyka z powrotem. Częściej zaczyna go gryźć. Nie wiem dlaczego, ale bardzo lubi rozrgryzać patyki na drobne kawałeczki. Jednak największa radość na spacerze jest wtedy, kiedy spotka kolegę albo koleżankę. Jest w okolicy pies Fado, którego bardzo lubi, jest także suczka Tosia, z którą często się bawi. Lubi też Dejzi, ale ona już jest staruszką, ma chyba 12 lat, więc nie ma tyle energii co Bloger.
O psach mówi się, że są najlepszymi przyjaciółmi człowieka. To prawda, bo one zawsze kochają i są bardzo wierne. Niestety czasami ludzie nie są tak wierni jak psy. Widziałem kiedyś na własne oczy jak ktoś wyrzucił psa z samochodu i odjechał. Pies pobiegł za samochodem, ale nie miał szans go dogonić. To był bardzo smutny widok. Czasami psy trafiają do azylu, schroniska dla zwierząt. Tam mają dach nad głową i jako taką opiekę, ale to nie są dobre warunki. Na szczęście są osoby, które takie psy przygarniają do siebie i dają im dom. Gdybym miał dużo pieniędzy, to kupiłbym dom z dużym ogrodem i przygarnął przynajmniej kilka takich psiaków. Niestety na razie mieszkam w mieszkaniu, więc na więcej psów nie mam warunków.
Psy, wierni przyjaciele. Dom bez psa byłby smutny. Na szczęście mieszkam z moim radosnym czworonogiem, który daje mi wiele uśmiechu. Nawet jeżeli muszę z nim wyjść na spacer wcześnie rano. Bardzo się cieszę, że pięć lat temu zdecydowałem się go przygarnąć. Nagrywam ten podcast i widzę jak sobie leży na kanapie i śpi. A wy? Macie jakiś czworonożnych przyjaciół w domu? Jak się wabią wasze psy? Są rasowe czy kundelki? Podzielcie się w komentarzach i na Facebooku Ioannes Oculus.
Dziękuję Wam bardzo za ten odcinek. Zapraszam na mój blog ioannesoculus.com albo polishwithjohn.com. A w następny poniedziałek zapraszam na kolejny podcast z serii “Polish with John”. Trzymajcie się zdrowo i trzymam za was kciuki!
You can download the transcript as a pdf file: Polish with John #40 Najlepszy przyjaciel człowieka [A2]
In the podcast, I used “Sing Swing Bada Bing” Doug Maxwell/Media Right Productions; source: https://www.youtube.com/audiolibrary/music (attribution not required); other audio and music from the same source.
