Wieści

Caitlin R. Kiernan, “Tonąca dziewczyna”

Written by Ioannes Oculus
Caitlin R. Kiernan, "Tonąca dziewczyna"

Caitlin R. Kiernan, “Tonąca dziewczyna”

Zmagająca się z problemem postrzegania rzeczywistości India Phepls musi odkryć prawdę na temat ciągłych spotkań z tajemniczą, utopioną dziewczyną, którą widuje od swoich jedenastych urodzin. Czy dziwny, spirytystyczny twór jest produktem jej schizofrenii czy może wśród nas… istnieją duchy?

Caitlin R. Kiernan, Tonąca dziewczyna, [MAG], Warszawa 2014

Caitlin R. Kiernan – Irlandzka autorka science fiction oraz dark fantasy. Ma na swoim koncie napisanych i opublikowanych dziewięć powieści, bardzo wiele opowiadań, w tym z gatunku literatury erotycznej, oraz scenariuszy komiksowych. Prócz tego jest także autorką paru prac naukowych w dziedzinie paleontologii. Zostawała wielokrotnie nominowana do znaczących nagród literackich. Jednym z większych osiągnięć w jej dorobku jest z pewnością nagroda Bram Stocker Award, którą dostała właśnie za Tonącą dziewczynę.

India Morgan Phepls – dla przyjaciół Imp – jest ponad dwudziestoletnią artystką (pisze opowiadania, maluje obrazy), która cierpi na schizofrenię. Żyje w homoseksualnym związku z Abalyn, transseksualistką oraz recenzentką gier komputerowych. Imp ma zaburzenia związane z pojmowaniem otaczającego ją świata. Wszystko zaczęło się w dzień jej jedenastych urodzin, kiedy to dziewczyną zawładnął obraz Phillipa Saltonstalla pt. ”Tonąca dziewczyna”, który miała okazję oglądać podczas wycieczki do galerii sztuki. Od tego czasu Imp popada w paranoję, zdaje jej się, że widuje kobietę z obrazu… No właśnie. Ale czy na pewno jej się tylko wydaje? Okazuje się, że bohaterka rozmawia z postacią z obrazu, nawet zaprasza ją do swojego mieszkania. Cała sytuacja nie podoba się jej współlokatorce i jednocześnie partnerce życiowej. Imp rozpoczyna swoje prywatne śledztwo: chce za wszelką cenę poznać prawdę o tajemniczej osobie, którą widuje. Dostrzega też powiązania między nią, autorem obrazu a także wypadkami nad pobliską rzeką, w której – gdyby wierzyć świadkom – grasuje tajemniczy, groźny stwór. Dziewczyna zaczyna powoli panikować…

Cała powieść ma charakter pamiętnika bohaterki, w którym to zapisuje najważniejsze aspekty swojego życia. Imp często zdaje się nie wierzyć swoim wspomnieniom – w dodatku traci poczucie czasu. Zapisywanie epizodów pomaga jej uwiarygodnić doświadczenia. Choroba jednak nie pozwala jej trafnie oceniać chronologii wydarzeń, a także komplikuje jej domysły tworząc tajemnicze i skomplikowane powiązania tam, gdzie ich nie ma. Dziewczyna powoli zatraca się w tym, co widzi czy pisze. Nie jest pewna, czy jej związek z Abalyn trwa tygodnie, czy miesiące? Czy dziewczyna którą widuje to jedna postać, czy dwie? Wszystko to sprawia, że czytelnik też do końca nie wie, jaka jest rzeczywistość i błądzi razem z bohaterką stykając się z informacjami, które na pierwszy rzut oka są bzdurą, lecz w umyśle Imp mają solidne podstawy wiarygodności.

Caitlin Kiernan napisała książkę bardzo dobrą, pełną tajemnic chorego, ludzkiego umysłu. Ta powieść jest historią schizofreniczki, ale także opowieścią fantasy. Autorka w swoim dziele doskonale ukazuje, czym tak naprawdę jest fantastyka. Wydaje mi się, że Kiernan chciała pokazać, że między realnością a fikcją istnieje bardzo cienka granica. Idealnie odzwierciedla to także cytat, który bohaterka przytacza w powieści: „(…) bo oczywiście fantasy jest prawdą. Nie jest faktem, ale prawdą. I dlatego właśnie tak wielu z nich boi się fantasy.”.

Tytułem podsumowania powiem, że Tonąca dziewczyna to bardzo dobre dzieło, które czyta się łatwo i przyjemnie, mimo lekko zagmatwanej fabuły. Podoba mi się charakter głównej bohaterki, jej osobowość wywiera na czytelniku pozytywne odczucia. Imp jest sympatyczna, zdolna i ciekawa. Przez to, że jest artystką, posiada dużą wrażliwość na otaczający ją świat. Niestety ten, przez chorobę, płata jej niemałe figle, przez co India bywa lekko zagubiona i wydaje mi się, że czasami wzbudzać może w czytelniku delikatne współczucie.  Dlatego cały świat wykreowany na kartach powieści jest przyjemny… lekko zakręcony, ale mimo wszystko przyjemny. Zdecydowanie polecam!

About the author

Ioannes Oculus

I am addicted to languages, both modern and ancient. No language is dead as long as we can read and understand it. I want to share my linguistic passion with like minded people. I am also interested in history, astronomy, genealogy, books and probably many others. My goals now are to write a novel in Latin, a textbook for Latin learners, Uzbek-Polish, Polish-Uzbek dictionary, modern Uzbek grammar and textbook for learners. My dream is to have a big house in UK or USA where I could keep all my books and have enough time and money to achieve my goals.

Leave a Comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.