Brian D’Amato, “Królestwo Słońca” – księga I
Brian D’Amato, Królestwo Słońca – księga I, tłum. Małgorzata Koczańska, (tyt. org. In the Courts of the Sun), [Fabryka Słów] Lublin 2012
Brian D’Amato jest rzeźbiarzem. W latach 90. prezentował swoje prace m.in. w Whitney Museum czy New museum of Contemporary Art. Jest również dziennikarzem – publikuje w takich pismach jak Harper’s Bazaar, Vogue i Flash Art. Prowadził zajęcia na temat sztuki i historii na Uniwersytetach w Yale, Nowym Jorku i Ohio. W 1992 roku debiutował książką Beauty – thrillerem poświęconym chirurgii plastycznej. Powieść szybko znalazła się na liście amerykańskich bestsellerów. W 2007 roku opublikował kolejno książkę, właśnie Królestwo Słońca.
Początek powieści stanowi wprowadzenie do akcji. Oto Jed, żyjący w 2012 roku potomek Majów, budzi się w roku 664 w nie swoim ciele. Jak to możliwe? Cóż, historia skomplikowana i zagmatwana. Zacznijmy jednak od wydarzeń wcześniejszych. Jed, czyli Joaquin Carlos Xul Mixoc DeLanda wywodzi się od Indian Maja. Urodził się w południowej Gwatemali, dorastał w chacie krytej trzciną, a dzięki matce poznał spory kawał historii Majów, w tym zasady Gry Ofiarnej. Gra pomaga przewidywać przyszłość, choć jak sam przekonasz się czytając książkę, jest to spore uproszczenie. Jed jest dzieckiem chorowitym, cierpi na hemofilię typu A. Jako dziecko cudem unika śmierci, nie tylko z powodu gorączki denga, ale również ze względu na prześladowania, które zabrały mu praktycznie całą rodzinę.
Jest rok 2011, Jed nieźle urządził się w Stanach – dzięki nieprzeciętnym umiejętnościom, typowym dla sawantów oraz znajomości Gry Ofiarnej. Gra na giełdzie i większość jego transakcji przynosi spore zyski. Pewnego dnia Jed spotyka na swojej drodze Marenę Park i razem z nią podejmuje się rozgryzienia zagadki końca świata przepowiedzianego przez Majów. Jak wiecie data ta to 21 grudnia 2012 roku. Na początek analiza Kodeksu Majów prowadzi ich do wniosku, że w niedługim czasie nastąpi katastrofa na dużą skalę, a miejscem wydarzeń będzie… Disney World. Niemożliwe? Jednak odczyt nie kłamie, a rzeczywistości nie sposób zakląć. Niestety wszystko okazuje się prawdą i Disney World pada ofiarą ataku. Ginie mnóstwo ludzi, w tym dzieci, a chmura radioaktywna rozprzestrzenia się nad terytorium Stanów Zjednoczonych. Jedowi i Marenie udaje się uciec.
Skoro przepowiedziane przez Majów wydarzenia mają swoje odbicie w rzeczywistości, należy spodziewać się, że również koniec świata będzie miał miejsce dokładnie 21 grudnia 2102 roku. Jedn, Marena oraz ekipa złożona z naukowców chcą temu zapobiec, a przynajmniej spróbować zmienić to, co nieuniknione. W tym celu postanawiają wysłać Jeda w podróż do przeszłości – strumień energii, który jest zapisem tożsamości Jeda ma trafić w określone ciało w mieście Ix, w roku 664. Staje się jednak inaczej.
Książka to sensacja jaką lubię – z elementami spisku, tajemnicami przeszłości i zapomnianymi kulturami. Niestety język powieści nie zawsze odpowiadał mojemu poziomowi percepcji – matematyczne obliczenia czy wzory zwyczajnie omijałam, były dla mnie równie niezrozumiałe jak język chiński. Fabuła może nie porywa, ale zdecydowanie pozwala zagłębić się w historię. Powieść wciąga, jednak nie z taką siłą, jakiej się spodziewałam. Bohaterowie jak to zwykle bywa w tego typu książkach – dobrzy, źli, nieokreśleni. Dodatkowo w tym przypadku opowieść dzieli się na dwie części – współczesną, rok 2012 i przeszłą – rok 664.Obydwie płaszczyzny zazębiają się i nie sposób zrozumieć jednej bez zaplecza, jakie daje druga.
Jestem ciekawa drugiej części i mam nadzieję, że znajdę w niej odpowiedź na pytania, które sprowokowała pierwsza księga. Póki co czuję niedosyt, spowodowany przerwaniem historii. Po książkę warto sięgnąć, jeśli lubisz dobrą sensację z tajemnicą w roli głównej.
