Dear listeners. This podcast is to explain to you the difficult relationsship that exists between the Polish and Russians. I got inspiration from Артём who makes Russian Progress, a great podcast to learn Russian. I want to share with you some historical background of those relationships, why we think of Russia as of a politically dangerous country and why we really like Russians and their culture. Enjoy listening! 🙂
added 15 March 2022:
?? I am very sorry to say that I have supported a project called Russian Progress. Its owner turned out to be a Putin and war supporter. I will be deleting all links to his channels, social media etc.
?? Muszę przeprosić, że wspierałem pojekt Russian Progress. Jego twórca okazał się być zwolennikiem Putina i obecnej wojny. Będę usuwał wszyskie linki prowadzące do jego kanałów, social media itd.
Transcript
Cześć! Co u was słychać? Witajcie w kolejnym podcaście “Polish with John”. Nazywam się Jan Oko i chcę Wam pomóc w nauce języka polskiego.
Relacje międzyludzkie potrafią być bardzo skomplikowane. Często widzimy to w rodzinach, kiedy osoby bliskie mogą mieć bardzo różny stosunek do siebie. Myślę, że podobnie jest między Polakami, a Rosjanami, Polską, a Rosją. Do przygotowania tego podcastu zainspirowała mnie rozmowa z Artiomem ze świetnego podcastu Russian Progress. Od razu się zastrzegam, że to co dzisiaj powiem może nie być do końca prawdziwe, bo może nie wszystko wiem i rozumiem. Przed każdym zdaniem mógłbym powiedzieć “wydaje mi się”, “sądzę, że” albo “przypuszczam, że”. Chcę spróbować opisać wam jak wyglądają relacje Polaków do Rosji i Rosjan oraz z czego one wynikają. Przede wszystkim mówić będę z myślą, że słuchają mnie też Rosjanie, których bardzo serdecznie pozdrawiam!
Jeżeli miałbym szukać prostej odpowiedzi na pytanie z tytułu, to bym powiedział tak: Bardzo lubimy Rosjan, ale już Rosję niekoniecznie. Lubimy ludzi, którzy są fantastyczni, lubimy rosyjską literaturę, która jest rewelacyjna, jednak Rosja jako państwo nie raz pokazało nam nieprzyjazną twarz.
Polska z Rosją prowadziła wojny od dawien dawna. Jednak nic nie zabolało Polaków tak, jak wydarzenia z wieku XVIII (osiemnastego), gdy nastąpiły rozbiory Polski. Trzy państwa sąsiadujące z naszym krajem spowodowały, że Polska zniknęła z mapy Europy. Odebrano nam wolność, odebrano kraj, a rozpoczęły się prześladowania. Były one największe właśnie w zaborze rosyjskim. Car próbował rusyfikować Polaków, zamieniać nas na Rosjan. Kiedy w 1815 utworzono małe Królestwo Polskie, zupełnie zależne od Rosji, z carem jako królem, była szansa na zmianę tych relacji. Jednak car Rosji łamał podpisane umowy i uchwaloną przez niego konstytucję Królestwa Polskiego. Sytuacja była bardzo ciężka, aż do pierwszej wojny światowej.
Po tej wojnie Polska odzyskała niepodległość. Niestety już w 1919 wybuchła wojna polsko-bolszewicka. Rosja, już będąca we władaniu komunistów, zaatakowała nasz kraj i chciała go podbić. Komuniści na siłę chcieli wprowadzać swój totalitarny ustrój w Polsce, a potem w całej Europie. Na szczęście Polsce udało się wygrać tę wojnę i do drugiej wojny światowej nasz kraj cieszył się niepodległością.
Druga wojna światowa była dla Polski bardzo trudnym doświadczeniem. Nie tylko Niemcy zaatakowały Polskę. Między Niemcami a Rosją istniało wojskowe porozumienie, a Armia Czerwona, czyli rosyjska, zaatakowała Polskę 17 września 1939. Było to dla nas nóż wbity w plecy. Nasz kraj został znowu podzielony, tym razem między Niemcy a Rosję. Ten sojusz nie trwał długo i już w 1941 roku Niemcy zaatakowały Rosję. Po początkowych dużych sukcesach Niemiec, role się odwróciły i armia rosyjska zaczęła spychać Niemców na zachód. W ten sposób doszła do przedwojennych granic Polski i atakowała dalej. Zatrzymała się przed Warszawą. W tym czasie wybuchło tam powstanie, które dwa miesiące walczyło z Niemcami. Rosjanie nie przyszli nam z pomocą. Dopiero gdy powstanie upadło, Rosjanie ruszyli dalej. Przeszli przez całą Polskę i doszli aż do stolicy Niemiec, Berlina. Niestety z Polski wojska rosyjskie nie wróciły do kraju aż do lat 90tych.
Często słyszę, że Armia Czerwona wyzwoliła świat od faszyzmu. Z naszego punktu widzenia była to jednak zmiana jednej okupacji na drugą. Stalin zadecydował o odebraniu najważniejszych centrów polskiej kultury. W ten sposób Polska straciła Lwów, miasto bardzo ważne dla naszej historii, kultury i walk o niepodległość. Rosja zamordowała setki tysięcy Polaków w walkach, wywózkach na Sybir czy masowych mordach jak np. w Katyniu.
Ta trudna historia powoduje, że mamy bardzo złe wspomnienia z Rosją. Także obecna polityka tego państwa jest daleka od przyjaznej, a widzimy też co się dzieje w Gruzji i na Ukrainie. Dlatego wiele osób w Polsce ma do Rosji nie za bardzo przyjazne uczucia.
Zupełnie inaczej jest z Rosjanami. Wiele osób, które zostało w czasie wojny wygnane na Sybir czy stepy Kazachstanu przeżyło dzięki pomocy mieszkańców tamtych terenów. Z Rosjanami nieraz dobrze się rozumiemy i ja osobiście czuję, że jest wiele elementów, które nas łączą niż dzielą. Podoba nam się język rosyjski, który jest dla nas miękki i przyjemny. Choć za czasów komunizmu wiele osób nie chciało się go uczyć z wiadomych powodów, to obecnie coraz więcej osób się go uczy. Chętnie czytamy rosyjską literaturę, od Dostojewskiego, przez Bułhakowa do Głuchowskiego. Zbrodnia i kara, Mistrz i Małgorzata, Piknik na skraju drogi czy Metro 2033 to bardzo popularne w Polsce książki rosyjskich autorów.
Jak widzicie te relacje są trudne i często pełne sprzeczności. Doświadczyliśmy wiele złego od państwa Rosja i wiele dobra od prostych Rosjan. Byli Rosjanie, którzy nas mordowali oraz tacy, którzy ratowali życie. Rosja sprowadzała wiele cierpień, a kultura rosyjska dała wiele piękna. Nie ma więc prostej odpowiedzi na pytanie o nasze relacje z Rosją i Rosjanami. Wiele osób ma własne doświadczenia – złe i dobre, bolesne i piękne. Ja uczę się rosyjskiego, chcę czytać rosyjskie książki po rosyjsku, bo bardzo mi się ten język podoba. Bardzo lubię Rosjan i jeszcze nie spotkałem takiego, którego bym nie darzył sympatią. Jednak chciałbym, żeby Rosja nie ingerowała w politykę naszego i innych państw, żeby porzuciła imperializm i chęć dominacji w Europie. To co się stało, to już się nie odstanie i rany albo blizny pozostaną. Jednak przyszłość może być budowana w zupełnie inny sposób.
Dziękuję Wam bardzo za ten odcinek. Zapraszam na mój blog ioannesoculus.com albo polishwithjohn.com. Będę wdzięczny za wsparcie mnie na serwisie Patreon. Tym którzy już to robią, serdecznie dziękuję! Trzymajcie się zdrowo i trzymam za was kciuki! Do usłyszenia!
You can download the transcript as a pdf file: Polish with John #76 Czy Polacy lubią Rosjan [A2]
In the podcast, I used Sour Tennessee Red by John Deley and the 41 Players; source: https://www.youtube.com/audiolibrary/music (attribution not required).
