Nie tak dawno wspominałem, że wznowienie starszych wydań książek Jacka Piekary jest swoistym pocieszeniem w obliczu długiego czasu oczekiwania na kolejny tom Cyklu Inkwizytorskiego. Sam — niezwykle niecierpliwie — czekam na kolejną odsłonę przygód Mordimera. Po Przenajświętszej Rzeczpospolitej przyszedł czas na nieco inny klimat — Alicję.
Alicja w pierwszej chwili kojarzy nam się z Krainą Czarów, jednakże po kilkunastu stronach zdajemy sobie sprawę, że to całkiem inna bajka… Przepraszam, nie bajka, a mocna, twarda historia. Kiedyś, dawno temu, nasz bohater Aleks zrezygnował z dobrej pracy i miłości podążając za marzeniem swojego życia. Dziś nieustannie poprawia scenariusz, którego nikt nie chce kupić i ogląda piękne dziewczyny na przejściach dla pieszych. Nawet nie przypuszcza, że piłka, która pewnego dnia rozbije szybę w jego oknie, zmieni całe jego życie. A dokładniej zmieni je Alicja, która przyjdzie przeprosić za szkodę… Od poznania Alicji życie Aleksa radykalnie się zmienia. Znany aktor kupuje scenariusz, wymarzona dziewczyna daje się zaciągnąć do łóżka a nieuprzejmy sąsiad ginie w wypadku samochodowym.
Jednak z czasem Aleks zaczyna sobie zadawać pytanie: co będzie, jeśli pewnego dnia na pytanie Alicji udzieli złej odpowiedzi? Teraz przyjdzie mu spłacić zaciągnięty dług. Być może nawet własnym życiem. Aleks wyrusza więc do swojej Krainy Czarów — Ciemnego Lasu. Żeby jeszcze tylko wiedział, czym on właściwie jest…
Alicja była jedną z pierwszych książek Jacka Piekary, którą miałem okazję czytać. Było to jeszcze dwutomowe wydanie (Alicja oraz Alicja i Ciemny Las), którego od dawna nie znajdziemy na rynku. Całe szczęście, że Fabryka Słów wydała właśnie wznowienie tej znakomicie napisanej historii, bo jest to książką warta posiadania. W szczególności poznajemy tutaj Pana Piekarę z innej strony niż dotychczas. Autor swoim dorobkiem pokazuje, że jest absolutnie wszechstronny, co jest niepodważalnym dowodem na to, że jego talent pisarski jest na niezwykle wysokim poziomie. Udowadnia to nie tylko tworząc opowieść istnie magiczną, z jednej strony bajkową, z drugiej brudną, tajemniczą i pełną tajemnic. Przede wszystkim widać to w jego stylu pisarskim, który pochłania czytelnika od pierwszej strony, pozwalając na znakomitą przygodę.
Największym atutem powieści są dialogi. Autor świetnie konfrontuje dziecięcy świat z punktem widzenia dorosłego człowieka. Dodatkowo tytułowa Alicja jest dzieckiem innym, niż jej rówieśnicy. Jest o wiele bardziej inteligentna i mimo młodzieńczego usposobienia, pokazuje niezwykłą inteligencję i dojrzałość emocjonalną, co nie tylko budzi zachwyt, ale u Piekary także grozę. Relacja dwójki bohaterów przypomina mi trochę Leona Zawodowca i Matyldę, ale w bardziej fantastycznym, a mniej brutalnym świecie.
Podsumowując powiem, że Alicja to świetna lektura, którą powinien przeczytać zdecydowanie każdy fan fantastyki. Czas spędzony na czytaniu jest niezwykle cenny i niesie mnóstwo frajdy. Jest to opowieść naprawdę warta przeczytania i jeśli ktoś szuka książki na jeszcze wydłużone, wiosenne wieczory, to Alicja nadaje się w stu procentach! Polecam.
