Gry komputerowe rozwijają wyobraźnię, to fakt potwierdzony naukowo. Oczywiście przed erą komputerów i konsol to książki głównie służyły do tego, by przenieść się oczami fantazji w dalekie, fantastyczne światy. Aktualnie okazuje się, że wiele osób, które są zagorzałymi fanami wirtualnych światów i często przesiadują przed konsolą czy komputerem, lubi także czytać! Coraz więcej powieści nawiązuje do gier komputerowych i odwrotnie, czego przykładem jest chociażby rodzimy Wiedźmin. Aktualnie jednak na topie jest Fabryczna Zona i jej pierworodny potomek — STALKER. Najpierw popisał się Gołkowski, teraz przychodzi czas na pisarza zza wschodniej granicy…
Wiktor Noczkin — urodził się w 1966 roku w Charkowie (wówczas ZSRR). Spędził tam dzieciństwo i młodość marząc o locie na nieznaną planetę lub choćby nadaniu nazwy rzece. Przez lata kolekcjonował figurki żołnierzyków, a nawet sam je produkował i sprzedawał. Przygodę z pisaniem rozpoczął dopiero jako trzydziestolatek w latach dziewięćdziesiątych po zmianie ustroju i upadku ZSRR. W 2001 roku pisarz został zmuszony do wyjazdu za granicę. Dopiero w Niemczech opublikował swoje teksty w magazynach rosyjskojęzycznych i podpisał pierwszy kontrakt z rosyjskim wydawcą książek. W trakcie ostatniej dekady Wiktor Noczkin wydał ponad trzydzieści powieści i stał się jednym z najpopularniejszych autorów rosyjskojęzycznych.
Łańcuch Pokarmowy to trzecia odsłona Stalkera Ślepego (#1 Ślepa plama, #2 Czerep Mutanta). Każdy chyba przyzna z czystym sumieniem, że główny bohater lubi pakować się w kłopoty. Tym razem jednak postanawia nieco wyhamować, oddalić się od Zony a może nawet założyć rodzinę? Lariska przecież byłaby dobrą kandydatką na żonę… Stalkerem jednak się nie stajesz, Stalkerem się rodzisz. Ślepy decyduje się więc na ostatnią misję, zwieńczenie jego czarnobylskiej przygody. Potem absolutna emerytura, bez zbędnych stresów i narażania życia. W dodatku zadanie, do którego zostaje zwerbowany, wydaje się na pierwszy rzut oka łatwe i przyjemne — wystarczy przemycić do Zony niewielką przesyłkę. Okazuje się jednak, że pakunek należy do tak wpływowych ludzi z Dużej Ziemi, że Stalker jest tylko malutkim, nic nie znaczącym elementem Dużej Polityki. Owi wpływowi ludzie chyba jednak zapomnieli, że Zona to jeden wielki łańcuch pokarmowy. Kto jak nie Stalker, czuje się w niej jak w domu?
Powieść trzyma bardzo wysoki poziom poprzednich tomów. Zona Noczkina to świat pełen niebezpieczeństw, świat mutantów i niemiłych niespodzianek, a jednak jest to wciąż świat, który zachwyca. Nie tylko głównego bohatera, ale też z pewnością każdego czytelnika, który zdecydował się na wzięcie do ręki historii pana Wiktora. Niezwykle barwne opisy, sylwetka Ślepego, jego trudny charakter, czarny humor… to wszystko elementy, które bardzo dobrze wpasowują się w ponury klimat apokaliptycznego zakątka świata.
Książka Łańcuch Pokarmowy, jak i cała seria STALKERa, czy to polskiego, czy zagranicznego pisarza, jest warta polecenia każdemu miłośnikowi tej gry komputerowej, chociaż nie tylko! Moim zdaniem każdy znajdzie w książce coś dla siebie, nawet jeśli z Zoną nie miał nigdy nic do czynienia. Nie pozostaje mi więc nic innego jak gorąco zachęcić innych do zakupu książki, sam zaś z niecierpliwością będę wyczekiwał kolejnych tomów przygód Stalkerów!
