Jerzy Jakubowski, “Policjant”
Były policjant, emerytowany szef wielkopolskiego CBŚ przybliża czytelnikom trudną pracę zespołu śledczych, wprowadza w tajniki pracy policji i pokazuje w jaki sposób pojmano jednych z najbardziej kontrowersyjnych przestępców lat osiemdziesiątych.
Jerzy Jakubowski, Policjant, [Replika], Zakrzewo 2014
Jerzy Jakubowski – urodził się 10 września 1955 roku w Poznaniu. Ukończył studia prawnicze na UAM. Od czerwca 1978 roku pracował w Wydziale Dochodzeniowo-Śledczym KW MO w Poznaniu. Od 1991 roku był naczelnikiem tegoż wydziału. Z czasem osiągnął tytuł szefa Zarządu Centralnego Biura Śledczego KGP. W 2005 roku przeszedł na emeryturę w stopniu inspektora Policji. Wykłada na wydziale Kryminalistyki w Wyższej Szkole Umiejętności Społecznych. Odznaczony został między innymi Złotym Krzyżem Zasług oraz Złotą Odznaką Zasłużony Policjant.
Ostatnimi czasy w telewizji coraz częściej pojawiają się filmy i seriale o tematyce kryminalnej. Ludzie bardzo chętnie zagłębiają się w skomplikowane śledztwa i razem ze swoimi ulubionymi bohaterami, pełni napięcia, krok po kroku odkrywają kolejne karty dochodzenia. Im bardziej zawiłe tło zbrodni, tym bardziej rośnie zainteresowanie widza. Trzeba jednak przyznać, że nie wszystkie, często bardzo naciągane przestępstwa są wynikiem bujnej wyobraźni reżysera czy też pisarza. Niektóre z nich naprawdę miały miejsce w rzeczywistości i co więcej – też obok nas. Jerzy Jakubowski w swojej książce przedstawia właśnie kilka spraw, które prowadził podczas pracy w polskiej Policji. Zaraz na wstępnie dowiadujemy się, dlaczego zdecydował się napisać takie dzieło literackie. Dzieli się z nami osobistymi doświadczeniami, które skłoniły go do pójścia właśnie tą ścieżką zawodową, a nie inną. Co więcej, autor wyjaśnia też zasady działania zespołu śledczego, ujawnia przed czytelnikiem tajniki pracy, które pomagają złapać najbardziej wymagających przestępców.
Po wstępie i przedmowie przechodzimy do najpewniej najbardziej ciekawej i intrygującej czytelnika treści. Jakubowski przedstawia nam kilka bardzo głośnych śledztw, które w latach osiemdziesiątych wstrząsnęły całą Polską. Poznamy bestialskie praktyki „poznańskiego nekrofila”, seryjnego zabójcę chłopców czy zuchwałego złodzieja sarkofagu św. Wojciecha z katedry gnieźnieńskiej. Autor stara się nie tylko przybliżyć całościową retrospekcję wydarzeń, ale także wplata w fabułę swoje osobiste przemyślenia. Przenosi się w czasie, by powrócić do tamtych trudnych wydarzeń, z którymi musiał się borykać. Jerzy Jakubowski otwarcie przyznaje, iż jego sposób pracy to nie tylko samo oskarżenie i podążanie tropem, lecz też zrozumienie samego toku myślenia przestępcy, próby wcielenia się w jego osobowość i przewidzenia następnego kroku. Być może właśnie takie podejście pozwoliło szefowi wielkopolskiego CBŚ złapać tylu groźnych ludzi.
Sam pomysł na tego typu książkę moim zdaniem jest okej. W każdym wypadku warto dzielić się swoimi doświadczeniami z innymi, zwłaszcza jeśli są to historię głośne, spektakularne i niosące w pewien sposób pozytywny oddźwięk skuteczności wykonywanej pracy. Faktycznie, czasem może i strach pomyśleć, że ktoś skłonny jest do takiego brutalnego czynu, jakim jest zabicie drugiej osoby, lub co więcej – bestialskie pastwienie się nad człowiekiem. Niemniej, takie patologiczne upodobania od zawsze były wpisane w populację i zapewne będą nadal.
Sam koncept książki jest zatem na moje oko dobrym pomysłem. Jeśli chodzi o wykonanie, to jest już nieco gorzej. Policjant jest debiutem książkowym Pana Jerzego Jakubowskiego, co widać. Opisy stworzone są nie dość interesująco, zdania bywają chaotyczne. Może i gatunek książki nie wymaga jakieś specjalnej lekkości pióra czy barwnych opisów, ale jak dla mnie w lekturze zabrakło literackiego kunsztu. Mimo, że ciekawa, co więcej – napisana przez życie – fabuła może przyciągać, to jest zbudowana w sposób mało atrakcyjny, a nawet czasem nudny. Niestety.
