Mats Strandberg, Sara Elfgren, “Ogień”
Oto druga odsłona niezwykłych przygód grupki gimnazjalistów, którzy odkrywają w sobie pokłady magicznej mocy. Ich losy na pewno nie potoczą się gładko, autorzy przygotowali dla nich wiele niebezpiecznych niespodzianek a tajemnice fabuły rozgrzewają czytelnika do czerwoności.
Mats Strandberg, Sara Elfgren, Ogień, [Czarna Owca], Warszawa 2013
Mats Strandberg – urodzony w 1976 roku szwedzki pisarz i dziennikarz. Jest felietonistą w tabloidzie Aftonbladed. Debiutował powieściowo w 2006 roku.
Sara B. Elfgren – Szwedzka pisarka fantastyki, urodzona w roku 1980. Przed rozpoczęciem kariery literackiej, trudniła się jako scenarzysta i reżyser. Razem Z Strandbergiem zostali nominowani do szwedzkiej nagrody literackiej Augustpriset 2011 za powieść Krąg .
Ogień to drugi tom zaplanowanej trylogii dwojga świetnych, szwedzkich pisarzy. W miasteczku Engelfors trwa końcówka wakacji. Młode czarownice odkrywają, że do ich szkoły trafi nowy uczeń – tajemniczy Wiktor, który od razu budzi w dziewczynach wielki niepokój. W dodatku matka Eliasa tworzy w miasteczku zgrupowanie, mające na celu niesienie pomocy zagubionym mieszkańcom, w tym także uczniom gimnazjum. Grupie nastolatków nie będzie zatem łatwo walczyć z mrocznymi demonami, kiedy na każdym kroku czyhają na nich przeszkody. Krąg Wybrańców coraz bardziej się zacieśnia, ich szeregi nie są już tak liczne jak na początku… W dodatku zło, które wydaje się na dłużej zagościło w Engelfors, zaatakuje z najmniej oczekiwanej strony. Jak czarownice poradzą sobie z tak niemiłą niespodzianką? Wszak przeżyły już w swoim młodym życiu bardzo wiele, ale czy wystarczy im sił, zarówno witalnych jak i magicznych, by stawić godnie czoła opozycji?
Tak jak w pierwszym tomie akcja rozpoczynała się nieco mozolnie, tak tutaj od pierwszych stron rusza do przodu. Dziewczyny zaatakowały, więc teraz ciągle czujne, czekają na odpowiedź ciemnej strony. Tym samym da się wyczuć w ich codziennym życiu ciągłe napięcie, ich działania są ostrożne i przemyślane. W Kręgu nastolatki były jeszcze dziećmi, na które nagle spłynęły magiczne umiejętności. Musiały radzić sobie z mozolną codziennością uczniów a także z nowym wyzwaniem. W drugiej odsłonie ich przygód ewidentnie dorastają. Widzimy zmianę ich charakterów, autorzy sprawnie budują osobowości, wplatając w nie coraz to dojrzalsze przemyślenia i pomysły.
Autorzy ani na chwilę nie zwalniają także z pomysłową fabułą. Rzekł bym, że w Ogniu dzieje się nawet więcej. Na czarownice czeka wiele nowych wyzwań, nie tylko tych związanych z czarną magią, ale też wynikających z normalnego, społecznego życia. Dziewczyny będą musiały radzić sobie z wręcz banalnymi problemami, lecz niezwykle istotnymi jeśli chodzi o ich tajemnicę. Tym samym rozwiązanie każdej nowej przeszkody wiąże się równocześnie z pojawieniem następnej. Właśnie dlatego akcja książki jest tak bardzo ciekawa i porywające, gdyż na każdym kroku czekają czytelnika coraz to nowe zagadki i tajemnice.
Styl pisarski chyba nie trzeba jakoś szczególnie komentować. Autorzy nadal posługują się narracją, przypominającą nieco sprawozdanie z wydarzeń, lecz jeśli z początku jest to nieco niewygodne dla czytelnika, to później z łatwością się da się do tego przyzwyczaić. Duet szwedzkich pisarzy doskonale oddaje także ponury klimat miasta, mroczne barwy które przelewają na papier, znakomicie przekazują nieco mistyczną i magiczną atmosferę miejsca akcji.
Drugi tom nadal trzyma całkiem dobry poziom. Na kartach powieści dzieje się wiele, czytelnik nie ma czasu na nudę. Jest to zdecydowanie świetna lektura na zbliżające się, jesienne wieczory. Serdecznie polecam!
