Jakub Ćwiek, “Chłopcy 2. Bangarang”

Wrócili! Dzwoneczek i jej banda wyrośniętych, wiecznie niedojrzałych Chłopców po raz kolejny pokazują, że nie da się oddzielić dobrej zabawy od solidnych kłopotów!

Jakub Ćwiek – jeden z najpopularniejszych polskich pisarzy młodego pokolenia. Zawodowo copywriter, publicysta, scenarzysta, i konferansjer. Autor jedenastu książek, licznych opowiadań i tekstów publicystycznych, które doczekały się adaptacji teatralnych, filmowych i LARP-owych. Dziewięciokrotnie nominowany do nagrody im. Janusza A. Zajdla, raz uhonorowany. Opublikowany w 2012 roku zbiór opowiadań Chłopcy stał się bestsellerem i zawładnął sercami tysiąca czytelników.

Wreszcie! – krzyknęli wszyscy fani Jakuba Ćwieka, na wieść o zbliżającej się premierze kolejnej części przygód zbuntowanych młodych mężczyzn, lubiących balangi, przemoc oraz motocykle. Wielbiciele Drugiej Nibylandii nie musieli czekać jednak aż tak długo na kontynuację, bo niespełna rok. Nowy zbiór opowiadań zawiera w sobie sześć tekstów oraz mały dodatek, obrazujący rysunkami Iwo Strzeleckiego bohaterów uniwersum Chłopców. Jak prezentuje się zatem druga ich odsłona?

Jak wiemy już z pierwszego tomu opowiadań, bohaterowie Jakuba Ćwieka to motocyklowy gang, zamieszkujący opuszczony Lunapark zwany Drugą Nibylandią. Grupę mięśniaków o groźnym wyglądzie, lecz duszy dziecka, dogląda Dzwoneczek – przybrana „matka” całej ekipy. To ona jest tak naprawdę mózgiem wszystkich operacji i musi w razie potrzeby studzić niebezpieczne i idiotyczne pomysły swoich podopiecznych. Tym razem Chłopcy będą musieli zmierzyć się z nowym gangiem Bojowych Węży, zagrają w niebezpieczną w skutkach masę oraz będą zmuszeni zając się swoim Lunaparkiem i poradzić sobie z klientami pod nieobecność Dzwoneczka. Najgroźniejszym przeciwnikiem jednak okaże się tajemniczy Luby, który szykuje niezłe zamieszanie wśród spójnej ekipy Zagubionych Chłopców.

Drugi tom zdecydowanie odstaje od pierwszego. Opowiadania, które prezentuje nam autor nie są już tak zabawne jak miało to miejsce ostatnio. W całości brakuje mi rubasznego humoru, który tak bardzo poprawiał mi nastrój w pierwszej odsłonie. Sami bohaterowie także nie wykazują nadmiernych problemów ze swoją psychiką, przez co stają się zbyt normalni. Dla odmiany jednak, na kartach książki dzieję się więcej, na moje oko mamy dojrzalszą akcję, lecz fabuła sama w sobie czasem jest średnia, jakby zabrakło odpowiedniego pomysłu. W dodatku najlepszym opowiadaniem jest tekst o maskotce gangu – kocie o imieniu Pan Proper. To samo w sobie pokazuje, że autorowi chyba wyczerpały się pomysły na uzupełnienie tomu czymś bardziej tematycznym. Pomijając jednak tą niedogodność, to właśnie Koci łapki stanowią kwintesencję zbioru. Jest to tekst bardzo tajemniczy, miejscami straszny i ciekawy, gdyż mamy w nim pokazany obraz świata widziany oczyma kota. Warty uwagi jest też Epilog, w którym to na poważnie zaczynają się kłopoty Chłopców ze wspomnianym przeze mnie wcześniej Lubym. Tajemniczy mężczyzna pokusi się o uprowadzenie, co zdecydowanie nie spodoba się reszcie ekipy… O tym jednak dowiemy się już w trzeciej odsłonie przygód Zagubionych Chłopców, gdyż epilog ewidentnie zmierza do rozwinięcia sytuacji.

Podsumowując powiem, że drugi tom Chłopców specjalnie nie zachwyca. Gdzieś zanikła moim zdaniem wybujała fantazja autora, przez co opowiadania nie są tak zwariowane i przykuwające uwagę. Nadal jednak są to bohaterowie, których pokochała cała polska, nadal jest to interesująca pozycja, łącząca w sobie Piotrusia Pana i bohaterów serialu Synowie Anarchii. Teraz zostaje nam czekać na trzeci tom, który mam nadzieję podniesie nieco poziom. W między czasie jednak warto może udać się na spotkanie autorskie z Ćwiekiem, który to z okazji premiery Chłopców 2. Bangarang wybiera się na kolejną, największą w Europie trasę książkowo-muzyczną. Polecam!