J. K. Rowling, “Trafny wybór”
J. K. Rowling znana jest czytelnikom na całym świecie za sprawą serii książek o przygodach młodego czarodzieja – Harry’ego Pottera. Teraz przyszedł czas na powieść dla dorosłych. Przyznam szczerze – ciekawa byłam, jak autorka poradzi sobie z zyskaniem zainteresowania starszych czytelników. Niestety, zawiodłam się.
J. K. Rowling, Trafny wybór, tłum. Anna Gralak, (tyt. org. The Casual Vacancy), [Wydawnictwo ZNAK], Kraków 2012
Kup książkę Trafny wybór już teraz w Centrum Taniej Książki!
W miasteczku Pagford położonym około 200 kilomentrow od Londynu umiera Barry Fairbrother. Barry był szanowanym obywatelem, trenował żeńską osadę wioślarską, osierocił czwórkę dzieci i zostawił żonę Mary pogrążoną w rozpaczy. Dla fabuły powieści ważniejszy jest jednak fakt, że Barry zwolnił miejsce w radzie. Część jej członków od lat walczy o odłączenie od Pagford kłopotliwego osiedla, zamieszkanego głównie przez ludzi pochodzących z nizin społecznych. O wolne miejsce w radzie rozgorzeje walka, w której wszystkie chwyty są dozwolone.
Książka nie ma jednego, głównego bohatera – jest ich co najmniej kilkunastu. Są jednak wątki, które na tle całości są zdecydowanie bardziej wyraziste. Jednym z nich jest historia Terri, narkomanki, która z pomocą opiekunki społecznej będzie starała się wyjść z nałogu i zatrzymać przy sobie dzieci – szesnastoletnią Krystal i trzyletniego Robbiego. Kolejnymi wyróżniającymi się postaciami są Andrew Price i Fats Wall – przyjaciele, których dzieli niemal wszystko, począwszy od środowiska, w którym się wychowali, a na światopoglądzie skończywszy.
Powieść J. K. Rowling toczy się wielowątkowo – w małej mieścinie wszyscy się znają, a jednocześnie nic o sobie nie wiedzą. Typowy przykład małomiasteczkowego zadufania, podziałów na “lepszych” i “gorszych” mieszkańców, zatargów o głupoty. W tym wszystkim jednak rozgrywają się ludzkie dramaty – narkomania, choroby psychiczne, patologie – żadne społeczeństwo nie jest przecież od tego wolne. A małe miasteczka mają to do siebie, że wszystko co już raz zostanie powiedziane na forum, nie zostaje zapomniane.
Muszę przyznać, że sposób w jaki J. K. Rowling przedstawiła Pagford, z jego brukowanymi uliczkami, małymi sklepikami i całą zaściankowością, zasługuje na uznanie. Podobnie rzecz ma się do przedstawienia przekroju społecznego, zarówno samego miasteczka jak i będącej przedmiotem sporu dzielnicy – Fields. Tajemnice, wojna żon z mężami, dzieci z rodzicami, radnych w zasadzie ze wszystkimi stanowi główną oś powieści. Mimo wszystko jednak to za mało. Dla mnie w książce brakowało polotu, dobrego pomysłu, brakowało “tego czegoś” co czyniłoby lekturę wciągającą i pozwoliłoby mi stwierdzić, że warto po nią sięgnąć. Przyznam szczerze, że czuję się zawiedziona, co jest tym dziwniejsze, że przygody Harry’ego naprawdę mnie swego czasu wciągnęły.
Nie ukrywam,że zaciekawiła mnie ta recenzja i co ciekawe padły w niej słowa, które obawiałam się sama wypowiedzieć po lekturze; ” brakowało polotu, dobrego pomysłu, brakowało „tego czegoś” co czyniłoby lekturę wciągającą i pozwoliłoby mi stwierdzić, że warto po nią sięgnąć. Przyznam szczerze, że czuję się zawiedziona, co jest tym dziwniejsze, że przygody Harry’ego naprawdę mnie swego czasu wciągnęły”.
A ja nie jestem zawiedziony. Do mnie książka trafiła i polecam ją dalej – nawet kupiłem ją znajomej z pracy na gwiazdkę. Powieść jest mocna, dosadna, prawdziwa – pokazuje smutną prawdę, której często można doświadczyć również w polskich małych miasteczkach. Polecam dojrzałym czytelnikom, którzy nie będą patrzyli na “trafny wybór” przez pryzmat Harrego Pottera, bo na Boga to zupełnie inna literatura!
Nie chodzi o patrzenie przez pryzmat Harrego Pottera. Najwyraźniej źle ujęłam to, o co mi chodziło. Ta powieść mnie po prostu znudziła. Zgubiło się gdzieś, przynajmniej dla mnie, budowanie napięcia przez autorkę. A do tego przewidywalny koniec. Nie ukrywam, że na pewno znajdzie się sporo osób, którym książka przypadnie do gustu. O to przecież chodzi 🙂
Potwierdzam to co napisała Agnieszka. Dla mnie nuda, w książce jest sporo prawdy o życiu społeczności, gdzie plotki i niskich lotów intrygi to codzienność.Jednak akcja a własciwie jej brak jest przeciwieństwem do poprzednich jej książek, które czytało sie jednym tchem.
Hej, ja też chciałam polecić tą książkę, obawiałam się, że to będzie właśnie taki Harry Potter dla dorosłych, bajka dla dużych dzieci, ale to raczej bezkompromisowa, ostra książka i brawa dla autorki za krytykę. Trochę ciężko jest na początku przebić się przez wszystkie wątki, ale potem powieść się rozwija i naprawdę można się poczuć, jakby nie siedziało się w Pagford tylko jakimś Polskim miasteczku, w którym pod podszewką uprzejmości aż kipi od nienawiści i nietolerancji. Za to daję więlki plus. Pozdrawiam!