Wieści

Niezwykła biblioteka

Written by Ioannes Oculus
© Anja Schlamann
© Anja Schlamann

Czy słyszeliście kiedyś o bibliotece otwartej 24h na dobę? W dodatku zbudowanej w pierwszej fazie ze skrzynek na piwo?

W Niemczech, a dokładnie w Magdeburgu z lokalnej inicjatywy, w porozumieniu z miejscowym stowarzyszeniem, powstała biblioteka, o wdzięcznej nazwie „Zakładka” (niem. Lasezeichen). Celem wybudowania takiego miejsca było ożywienie południowej dzielnicy Magdeburga – Salbke. Nowy obiekt miał tchnąć życie w jedno z najbiedniejszych miast Niemiec, uaktywnić lokalną społeczność, którą w dużej mierze stanowią bezrobotni młodzi ludzie. Idea była niezwykle wzniosła i wzbudziła duże zainteresowanie zarówno w środowisku architektów jak i wśród mieszkańców. Chcąc jak najbardziej rozpropagować pomysł na miejscu przyszłej biblioteki zorganizowano wiele imprez, a także zbudowano w skali 1:1 model ze skrzynek do piwa, a książki przynieśli mieszkańcy. Przeprowadzono także konsultacje społeczne, które miały pozytywny oddźwięk wśród mieszkańców Salbke.

Biblioteka zaczęła funkcjonować w 2009 roku. Projekty wnętrz w połączeniu z otwartą przestrzenią spełniały kryteria wysokiej jakości przestrzeni publicznej o funkcji edukacyjnej, a także kulturalno-rozrywkowej, dzięki zlokalizowanej w północnej części scenie. Otwarta struktura obiektu pozwala czytać książki także na świeżym powietrzu. Miejsce jest ogólnodostępne przez 24 godziny na dobę, biblioteką zarządzają sami mieszkańcy, którzy bez dodatkowej kontroli pożyczają i zwracają książki. Ogłoszono sukces tego bardzo odważnego eksperymentu. Radość jednak była zbyt wczesna, ponieważ już kilka miesięcy później obiekt po raz pierwszy zdewastowali nieznani sprawcy. Dzięki wolontariuszom, mieszkańcom i policji udało się udało się odnowić niszczone witryny na książki i elewację. Niestety akty wandalizmu wraz z nocnymi libacjami zdarzały się coraz częściej. Projekt, który miał pozytywnie ożywić dzielnicę, zaczął być problemem dla większości mieszkańców.

Eksperyment w tym wypadku okazał się zbyt ambitny, większość mieszkańców nie dojrzała do takiej jakość przestrzeni publicznej. Dopiero po kilkunastu miesiącach funkcjonowania można tak naprawdę ocenić przydatność takiego miejsca w zaniedbanej dzielnicy Magdeburga. Pozytywny aspekt tej sprawy jest taki, ze udało się zaktywizować pewną grupę okolicznej młodzieży z Salbke wraz z nią stworzyć to miejsce, jednak przez cały czas organizatorom nie udało się dotrzeć do tzw. trudnych nastolatków. Architekci podejmowali próbę połączenia biblioteki z mediateką i stworzenia na miejscu bezpłatnego stanowiska do słuchani i odtwarzania utworów lokalnych zespołów, jednak ta inicjatywa nie znalazła poparcia a głównie funduszy wśród miejscowych władz. Fakt przesiadywania młodzieży w „Zakładce” świadczył też w dużej mierze o braku innej oferty na terenie dzielnicy. Konflikt nadal trwa, ponieważ ludzie, którzy zaangażowali się w tworzenie biblioteki, czują zrozumiałą niechęć do wandali i nie szukają sposobu na zaangażowanie ich w kreowanie tej przestrzeni. Architekci „Zakładki” od początku zdawali sobie sprawę, że stworzenie nowej przestrzeni publicznej w problematycznej dzielnicy nie będzie końcem starań o polepszenie warunków, ale początkiem, ale dalsze losy takich miejsc zależą już od zaangażowania się ludzi w odpowiednie wykorzystanie i pielęgnację miejsca. Idealistycznym marzeniem było by rzecz publiczna stała się wspólna, by każdy dbał o nią jak o własną.

Niezwykły pomysł dla zaniedbanej dzielnicy można potraktować jako swego rodzaju nauczkę dla innych obiektów powstających w najbiedniejszych częściach miast. Nasuwa sie wniosek, że warto jest inwestować w kompleksowe rozwiązania i dużą, a może i największą uwagę należy poświęcać na pozyskanie najbardziej problematycznej grupy odbiorców.

About the author

Ioannes Oculus

I am addicted to languages, both modern and ancient. No language is dead as long as we can read and understand it. I want to share my linguistic passion with like minded people. I am also interested in history, astronomy, genealogy, books and probably many others. My goals now are to write a novel in Latin, a textbook for Latin learners, Uzbek-Polish, Polish-Uzbek dictionary, modern Uzbek grammar and textbook for learners. My dream is to have a big house in UK or USA where I could keep all my books and have enough time and money to achieve my goals.

Leave a Comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.