Helen McCabe, “Grajek”

Helen McCabe, "Grajek"

Helen McCabe, Grajek, [Bullet Books] tł. Jan Kowalak, Warszawa 2010.

Miast Hammelin to perła Brunszwiku
W księstwie Hanoweru leżąca osada.
Opływa je rzeka, Wezerą zwana
Z pięknych swych wód na całym świecie znana.
Lecz w czasie mej historii,
Pięćset lat temu z okładem,
Mieszczanie cierpieli z powodu
Okrutnej plagi szczurów!

(Robert Browning, Flecista z Hammelin)

Helen McCabe urodziła się w Worcestershire i tam wciąż mieszka. Obecnie jest profesjonalną pisarką, a w przeszłości była także bibliotekarką, sekretarką i nauczycielką angielskiego. Pisząc książki używała czasami pseudonimów Aisling Byrne lub Liberty Brett. Jej ulubione gatunki to romanse historyczne i współczesne. Grajek natomiast jest jej pierwszym mrocznym thrillerem.

Czy legenda może mieć wpływ na życie pod koniec XX wieku? Wielu z nas traktuje wszelkie dawne podania z przymrużeniem oka. Jednak nie wszędzie tak jest. Na zapadłem rumuńskiej wsi zwanej Arvą mieszkańcy dalej wierzą w legendę o Praprzodku i wypełniają tajemnicze rytuały, o których wiedzą jedynie kobiety. Wiedza to straszna, przyprawiająca niejedną z nich o obłęd, niektóre o śmierć. Praprzodek co jakiś czas wybiera sobie jedną z szesnastoletnich dziewczyn ze wsi. Sasha Marcu, psychiatra i naukowiec, usiłuje dojść do racjonalnego wytłumaczenia tego fenomenu. Udaje mu się nawet dzięki temu zaistnieć w zachodnich kręgach naukowych. Stopniowo odkrywa, że sprawa, którą się zajmuje, jest bardziej mroczna niż by się wydawało z początku i dużo mniej racjonalna. Niedługo po kolejnych niefortunnych wydarzeniach w Arvie, źle zaczyna się dziać w zupełnie innym miejscu globu, w Sunny Mead w USA. Źródłem zdaje się być nowo przybyły nauczyciel muzyki, który ma pomóc w terapii Michael’a, chłopaka, który przeżył ciężki wypadek samochodowy, lecz zupełnie zamknął się w sobie z powodu traumy. Rozpoczyna się wyścig z czasem, wyścig o życie, w którym Michael będzie musiał uratować swoje rodzeństwo, a być może i wielu innych mieszkańców. Na koniec książki znów wracamy do Rumunii, gdzie część spraw wydaje się wyjaśniać.

Grajek na okładce jest reklamowany powiązaniem akcji powieści z jednej strony z Dziecięcą Krucjatą z 1212 r., z drugiej strony z Flecistą z Hameln. Akcja dzieje się zasadniczo w dwóch miejscach, w Arvie i w Sunny Mead. Mam wrażenie, że autorka miała dużo dobrych pomysłów i chciała zmieścić je w jednej książce. Część pierwsza i druga są ze sobą dosyć luźno związane (łączy je tylko pewna postać, nie powiem jaka, żeby nie spoilerować) i mogłyby wręcz stanowić bez większych przeróbek dwa osobne opowiadania. Czytając książkę widać nawiązanie do historii Flecisty z Hameln, która stanowi bardzo atrakcyjne tło powieści. Jednak krucjata jest wspominana tylko przy okazji, w tle tła. Wydawnictwo chyba trochę za bardzo się zagalopowało w reklamowaniu tego wątku.

Całość książki jest za to niezłą porcją dobrej lektury. Mimo przeskoku z Rumunii do USA, zmiany prawie całości fabuły, Helen McCabe nie pozwala nam oderwać się od od kolejnych kartek. Wciągają nas niczym muzyka owego flecisty. Zastanawia mnie napis na okładce “wkrótce na ekranach kin”. Książka w Polsce została wydana w 2010 roku, staram się być na bieżąco z repertuarem, ale może coś przegapiłem? Książka charakteryzuje się sporą plastycznością, więc jej przełożenie na film mogłoby być naprawdę ciekawe. Zobaczymy, co czas pokaże. Nawet jednak, gdyby filmu ni było, warto sięgnąć po tę pozycję. Szczególnie miłośnicy grozy i legend znajdą tutaj coś dla siebie.

Książkę warto kupić w tutaj w księgarni, bo po prostu jest taniej.