Witold Sienkiewicz, „Polska od roku 1944. Najnowsza historia”
Już na początku listopada premierę będzie miała książka wydawnictwa Demart “Polska od 1944. Najnowsza historia”. Jest to niewątpliwie kompendium wiedzy, które nie ogranicza się jedynie do tematyki wydarzeń politycznych. Pokazuje m. in. zjawiska o charakterze społecznym i gospodarczym. Sięgając po tą książkę czytelnik znajdzie w niej zarówno narodziny systemu władzy, kluczowe momenty powojennej walki politycznej i zbrojnej, jak i przełomowe wydarzenia związane ze zmianami kolejnych ekip rządzących. Nie pominięto również charakterystyki i roli aparatu bezpieczeństwa polskiego i radzieckiego, ludowego Wojska Polskiego czy Północnej Grupy Wojsk Armii Radzieckiej. Pokazano proces kształtowania się powojennych granic Polski i związanych z tym lokalnych konfliktów granicznych m. in. o Kotlinę Kłodzką i Zaolzie. Z zakresu historii społecznej w sposób obszerny pokazano powojenne przesiedlenia ludności polskiej, losy Niemców, losy ludności ukraińskiej, dzieje Żydów oraz innych mniejszości narodowych i etnicznych. Nie pominięto spraw wyznaniowych, ukazując w sposób możliwie szeroki rolę wyznań i kościołów w Polsce.
Na to niezwykłe kompendium składa się także bogata kartografia (mapy i wykresy), duża liczba unikalnych zdjęć oraz źródeł historycznych. Wszystko to zostało uzupełnione komentarzami.
Polityka, społeczeństwo, gospodarka.
Najnowsza historia Polski została opisana już w wielu syntezach. Po co więc powstała kolejna książka? Odpowiedzią na to jest niezwykle zróżnicowana zawartość „Polski od roku 1944”. Składa się na nią bogata kartografia (mapy i wykresy), wielka liczba unikalnych zdjęć oraz źródeł historycznych. Wszystko to zostało uzupełnione przystępnie napisanym komentarzem.
Publikacja nie ogranicza się jedynie do tematyki wydarzeń politycznych, ale pokazuje m.in. zjawiska o charakterze społecznym i gospodarczym. Sięgając po tę książkę czytelnik znajdzie w niej zarówno narodziny systemu władzy, kluczowe momenty powojennej walki politycznej i zbrojnej, jak i przełomowe wydarzenia związane ze zmianami kolejnych ekip rządzących w PRL. Nie pominięto również charakterystyki i roli aparatu bezpieczeństwa polskiego i radzieckiego, ludowego Wojska Polskiego czy Północnej Grupy Wojsk Armii Radzieckiej. Pokazano proces kształtowania się powojennych granic Polski i związanych z tym lokalnych konfliktów granicznych o Kotlinę Kłodzką, Zaolzie, Orawę i Spisz, w Prusach Wschodnich i w rejonie Szczecina. Z zakresu historii społecznej w sposób obszerny ukazano powojenne przesiedlenia ludności polskiej, losy Niemców, losy ludności ukraińskiej, dzieje Żydów oraz innych mniejszości narodowych i etnicznych. Nie pominięto spraw wyznaniowych, ukazując w sposób możliwie szeroki rolę najliczniejszych wyznań i Kościołów w Polsce.
Osobne miejsce poświęcono w książce zagadnieniom gospodarczym. Wszak dziś, z perspektywy czasu, znane powiedzenie: „gospodarka jest najważniejsza” wydaje się coraz mniej kontrowersyjne. Autor akcentuje te elementy, które mogą dać odpowiedź na pytanie, które każdy z nas sobie zapewne często zadaje: dlaczego nie jesteśmy bogaci? Odpowiedź na to pytanie kryje się – obok historycznych uwarunkowań ukształtowanych w dawniejszej historii Polski, także w czasach najnowszych. Z porównania rozwoju Polski w okresie PRL z krajami bogatej Europy Zachodniej, książka pokazuje jak wielką katastrofą dla Polski był eksperyment zniszczenia gospodarki rynkowej i wprowadzenia na jej miejsce tzw. gospodarki socjalistycznej.
I na koniec dwie – być może zaskakujące dla zwykłego czytelnika – konstatacje, które wynikają z tej książki: pierwsza z nich dotyczy protestów społecznych. W dość powszechnej społecznej świadomości funkcjonują protesty robotnicze z lat 1956, 1970, 1976 i największe z okresu „Solidarności”. Tymczasem największe – po strajkach lat 1980-1981, protesty robotnicze miały miejsce już u narodzin ludowej Polski, w latach 1945-1947. Strajkowały wówczas setki tysięcy robotników, głównie w śląskich i zagłębiowskich kopalniach oraz fabrykach łódzkiego okręgu przemysłowego.
Druga zaskakująca konstatacja dotyczy ludowego Wojska Polskiego. W okresie wojny, ale także i później w niektórych rodzajach wojsk, jak np. w bezpieczeństwie, lotnictwie, szkolnictwie, sądownictwie, także w wojskach pancernych blisko 100% etatów dowódczych zajmowali oficerowie radzieccy oddelegowani do polskiego wojska. Większość dowódców czołgów i wszyscy wyżsi dowódcy mówili najczęściej po rosyjsku lub w najlepszym wypadku łamaną polszczyzną.
Z lektury wynika, że decyzje Wielkiej Trójki oznaczające w praktyce wejście Polski w strefę wpływów ZSRR były jeszcze większą katastrofą niż klęska 1939 r. Czy jesteśmy gotowi na zestawienie faktów historycznych z tym co wiemy?
