Dariusz Domagalski, "Cherem"
Domagalski Dariusz, Cherem, [Farbyka Słów] Lublin 2011
Cherem można kupić tanio w internecie!
Dariusz Domagalski znany jest ze swojego cyklu osadzonego w czasach bitwy pod Grunwaldem. Tym razem nie przenosimy się w tak odległą epokę, jednak jak sugerują napisy na okładce, po lekturze zmienimy nasz obecny sposób myślenia i postrzegania świata.
Powieść zaczyna się zwyczajnie. Zwyczajnie jak na fantasy, bo tajemnicza postać rozszarpująca kierowcę TIR’a może nie jest klasycznym wstępem do prowadzenia opowieści. Sprawą zainteresuje się Andrzej Kamiński, oficer ABW. Gdzieś w Trójmieście młody chłopak zaczyna prorokować i ostrzegać przed aniołami Pana. Tajemnicza przesyłka ze starożytnymi przedmiotami kultu przechwycona przez policję w pewnym momencie zostaje skradziona. Kilka pozornie niezależnych wątków zaczyna się splatać w całość. Do tego dochodzi tajemnicze słowo Akar prześladujące Andrzeja w snach i morderca, który wydaje się być kluczem do całej tej zagadki. Akcja dzieje się współcześnie, jednak sięga także do Starego Testamentu oraz sumeryjskich i kananejskich mitologii.
Książka jest dobra, świetnie się ją czyta, wciąga. Choć momentami opisy czynności moim zdaniem są zbyt szczegółowe, ale to drobny mankament. Autor ciekawie łączy współczesną prozę akcji, fantasy i wplata w nie starożytne mity oraz Stary Testament. Powstaje w ten sposób wielce smakowite danie, które czytelnikowi niewątpliwie sprawi ogromną przyjemność. Pikanterii dodaje oczywiście pewna doza prowokacji obecna w tekście. Chodzi oczywiście o prowokację religijną.
“Wstrząśnie twoją opinią o chrześcijaństwie”. Taki tekst znajdujemy na okładce. Z tyłu czytam “45 lat temu zniesiono indeks ksiąg zakazanych. Gdyby tak się nie stało, Cherem już by tam był wpisany!”. Czegoż to nie zrobi się dla przyciągnięcia uwagi klienta. Książka bowiem, owszem prowokuje, podsuwa fikcyjną alternatywę teogonii czy historii religii niż powszechnie nam znana, chrześcijańska. Moim zdaniem jednak daleko jej do “wstrząsania opinią o chrześcijaństwie”. Gdyby nawet założyć, że starożytne skarby przywiezione do Trójmiasta rzeczywiście istniały, to dlaczego od razu zakładać, że wersja przeciwników Boga Izraela jest obiektywna i prawdziwa? To tak jakby oczekiwać od Gazety Wyborczej obiektywnej i wyważonej opinii o Radiu Maryja. Proponowana w pewnym miejscu interpretacja istnienia zła na ziemi też się niezbyt trzyma logiki, bo zakłada, że pod rządami Baala byłoby idealnie, byłby raj. Coś mi się w to wierzyć nie chce. W naszą istotę jest (niestety) wpisana grzeszność i nigdy idealnie nie będzie. Zresztą na końcu książki okazuje się, że nawet spory sukces Baala nie zmienia de facto nic w ludzkim postępowaniu i charakterze. Poza tym, gdyby przymknąć i na to oko, to pojawia się pytanie o to, dlaczego pominięty jest wątek dobroci i miłosierdzia tak mocno obecny w Starym Testamencie (pomijany przy powierzchownej i wyrywkowej interpretacji) oraz jak wytłumaczyć w takim kontekście cały Nowy Testament. Nie są to pytania do autora, a raczej do tego, kto tworzy okładkę. Jednak zupełna fikcyjność tego wątku nie wpływa na lekturę. Jeszcze raz polecam książkę, bo zaiste ciekawą niezmiernie jest. Amen.
Przeczytałem tą recenzję i absolutnie niczego nie dowiedziałem się o książce poza skrótem fabuły i oceną tekstów z okładki… Może się nie znam, ale wydaje mi się, że w recenzji powinno pojawić się nieco więcej informacji o tym, co recenzentowi się podobało, a co nie i jak ocenia książkę…