Rosemary Sutcliff, "Srebrna Gałąź"
Rosemary Sutcliff, Srebrna Gałąź, [Telbit] Warszawa 2011
Druga część trylogii “Orzeł”.
Kup Srebrną Gałąź w Centrum Taniej Książki!
Rzym traci kontrolę nad terenami Brytanii. Ta odległa prowincja, oddzielona morzem, zdaje się żyć swoim życiem. Jednak to życie nie jest sielanką, zewsząd bowiem zdają się grozić niebezpieczeństwa. Czy los wielu, całej prowincji może zależeć od dwóch osób? Pytanie, na które chyba nie ma odpowiedzi jednoznacznej. Jednakże jeżeli nie zupełnie, to choć w znacznej mierze los Brytanii spoczął w rękach Justyna i Flawiusza. Mniej lub bardziej przez przypadek stają się oni świadkami ważnych wydarzeń. Gdy chcą zatrzymać bieg wypadków, los zdaje się im nie sprzyjać. Mimo to nie porzucają tego, czemu są wierni.
Druga część trylogii “Orzeł” (choć recenzowana na jako ostatnia na Kocham Książki) jest książką, po przeczytaniu której dużo myśli przychodziło mi do głowy. Nie będę się rozwodził nad oczywistymi oczywistościami, jak np. świetny styl czy porywająca akcja. W wypadku Rosemary Sutcliff to jest to po prostu w standardzie. Natomiast do myślenia dał mi wątek wierności temu co ważne w życiu. Flawiusz i Justyn chcąc być wiernymi swojemu cesarzowi i prowincji muszą wyrzec się wygód i łatwego życia. Narażają wiele, jednak dzięki temu stają się jednostkami wybitnymi. To nie zdrajca Allektus, który miał w pewnym momencie prawie wszystko po swojej stronie, jest tym, który może dumnie podnieść czoło i powiedzieć, że coś osiągnął w życiu. Bohaterami historii są ci, którym wiatr nie sprzyja, którzy potrafią popłynąć pod prąd. Dlaczego dzisiaj taka postawa wydaje się być nieobecna? Czy jesteśmy społeczeństwem, które potrzebuje tylko “chleba i igrzysk”, a reszta nas nie obchodzi? Może jednak jest w nas ta iskierka honoru, która jeszcze nas porwie, sprawi, że w nasze życie będzie coś warte?
Taka dziś nietypowa recenzja z przemyśleniem… Do tego jednak często prowadzi czytanie książek, do myślenia… A to zdaje się nie wszystkim w smak…
