Maja Lisia Kossakowska, "Ruda Sfora"
Maja Lidia Kossakowska, Ruda Sfora, [Fabryka Słów], Lublin 2011
Maja Lidia Kossakowska to jedna z najbardziej znanych polskich autorek fantastyki. Wcześniej miałam okazję czytać jej książki: Siewcę Wiatru i Żarna niebios. Obydwie czyta się świetnie, fabuła wciąga niesamowicie. Nie inaczej jest w przypadku Rudej Sfory. Na rynek księgarski trafiła w marcu tego roku, jako drugie już wydanie powieści.
Ruda Sfora opowiada historię Ergisa, trzynastoletniego chłopca, który po śmierci szamana Serkena, staje się jego następcą. Niestety zostaje pozbawiony praw i dziedzictwa przez podstępnego oszusta Dyraja Bogoja. W tym momencie wszystko zaczyna sie komplikować. Nie dość, że Ergis wątpił już wcześniej w swoje zdolności szamańskie, teraz wszyscy członkowie naslegu otwarcie popierają uzurpatora – Dyraja. Rodzina chłopca zostaje wymordowana, on jeden zostaje przy życiu, zaczyna jednak chorować. Zostaje oddany pod opiekę oszusta (o zły losie, przecież on jest teraz szamanem!) i dzięki niemu, a może przez niego, wyprawia się do Drugiego Nieba.
Jak każdy prawdziwy szaman (okazuje sie bowiem, że Ergis jest takowym), w Drugim Niebie ma swojego pomocnika – szamański bęben, czyli konia. Wprawdzie w tym przypadku niezbyt urodziwego, a do tego kulejącego, ale obdarzonego ogromną mądrością i jeszcze wiekszą odwagą. Podróżując do Drugim Niebie Ergis spotyka ludzi (duchy? demony?), które stają się jego przyjaciółmi. I tak Ellej – wojownik Drugiego Nieba, najlepszy pieśniarz magicznego eposu ołoncho jako pierwszy przystaje do chłopca, gotów towarzyszyć mu w dalszej drodze. Kolejni podróżni to Turyjama, młoda wojowniczka, jedna z wielu córek ognia, Iwaszka – tupilak wykonany (!) z ludzkich kości i trocin, przegłupi, ale o wyjątkowo miękkim… sercu. Jest jeszcze jeden, najmniejszy przyjaciel Ergisa – Kikituk, magiczne stworzenie mieszkające w sakwie chłopca, gotowe służyć pomocą w każdej sytuacji.
Po Drugim Niebie grasuje tajemnicza Ruda Sfora, która spopiela wszystko co spotka na swojej drodze. Bezkształtne, obrzydliwe potwory terroryzują świat, prąc coraz wyżej, do korony drzewa Ar Łuk Mas, świętego modrzewia, który utrzymuje w równowadze wszystkie światy. Przyjaciele z Ergisem na czele będą zmuszeni stanąć do walki o życie, nie tylko swoje, ale o istnienie wszystkiego co jest im drogie. Jak młodziutki szaman na kulawym koniu poradzi sobie z czekającymi go wyzwaniami możecie dowiedzieć się z książki.
Dla mnie Ruda Sfora to jedna z wielu powieści drogi – młody bohater zmierza w nieznanym sobie kierunku, a po drodze musi uratowac świat. Pestka. Książka wciąga, pełna jest magii, mitów i legend. Czyta się świetnie, kilka wieczorów i po sprawie. Fabuła zaskakuje, a sama struktura powieści i język pozwalają bez trudu odnaleźć się w szamańskiej opowieści. Świetnym pomysłem jest umieszczenie na końcu książki słownika i skrótu “who is who” – warto tam zajrzeć, aby nie zgubić się w gąszczu postaci i pojęć. Rudą Sforę polecam nie tylko fanom twórczości Mai Lidii Kossakowskiej.
Mega książka, polecam gorąco.