Giorgi Maglakelidze, “Toasty gruzińskie. Zapomniana sztuka światowej biesiady”
Giorgi to Gruzin, mieszkający od ponad dziesięciu lat w Polsce. Niesamowicie pogodny i czarujący człowiek, znawca i wielbiciel wina.
Na Festiwalu Gruzińskim, który odbył się w Katowicach wpadła mi w ręce ciekawa książka, dotycząca wspaniałej gruzińskiej tradycji wygłaszania toastów. A toasty to nie byle jakie. Przyjmują formę opowieści, wręcz bajek czy legend, co oczywiście zdecydowanie odróżnia je od polskiego “no to chlup”. Często motywem tych toastów jest wiara, miłość, przyjaźń i kobiety.
Książka przenosi czytelnika na tradycyjną, gruzińską biesiadę, pozwala dostrzec nie tylko różnice, ale również podobieństwa między naszymi narodami, a niejednokrotnie skłania do refleksji. Dodatkowy plus za zdobiące wnętrze książki ilustracje.
Poniżej jeden z moich ulubionych:
Za prawdziwych przyjaciół
Dom pewnego młodzieńca zawsze pełen był kolegów, znajomych, krewnych i przyjaciół. Młodzian chętnie urządzał dla nich przyjęcia, na co ojciec patrzył nieco sceptycznie.
Pewnego dnia młodzieniec poznał piękną i miłą dziewczynę. Pokochał ją, poprosił o rękę i z wielką ochotą został przyjęty. Nie pozostało nic innego, jak wyprawić wesele. Rozesłaniem zaproszeń do licznego grona synowskich przyjaciół obiecał zająć się ojciec.
Nadszedł dzień wesela. Ogromny stół uginał się od wyszukanych potraw, ale – ku zdziwieniu młodej pary – na przyjęciu poza jednym przyjacielem i garścią krewnych pana młodego nikt się nie pojawił. Zdumiony i zasmucony młodzieniec pytał ojca: – Co mogło się stać? Dlaczego prawie nikt nie przyszedł? Czy zaproszenia na pewno zostały wysłane do wszystkich?
– Tak – odpowiedział tamten. – List ode mnie otrzymał każdy z twoich rzekomych przyjaciół. Zamiast zaproszenia na wesele, przesłałem im jednak wiadomość, że jesteś chory i że potrzebujesz finansowej pomocy w leczeniu oraz duchowego wsparcia. Teraz możesz być pewien, że ci, co razem z tobą siedzą za stołem, to prawdziwi przyjaciele.
Wypijmy za zdrowie prawdziwych przyjaciół!
Zbiór gruzińskich toastów to książka, którą warto mieć. Polecam gorąco.