Trudi Canavan, “Gildia Magów”

Trudi Canavan, "Gildia magów"

Trudi Canavan, Gildia Magów. Księga Pierwsza Trylogii Czarnego Maga, [Galeria Książki] Kraków 2009

Prequel Gildii Magów jest także zrecenzowany na naszym blogu (Uczennica Maga).

Imardin, stolica Kyralii. Od wydarzeń opisanych w prequelu minęło kilkaset lat. Imardin, na skutek napływu uchodźców, zmuszonych do opuszczenia domów przez wybuch wulkanu i zawirowania polityczne, rozrósł się. Miasto składa się z tzw. Wewnętrznego oraz Zewnętrznego Kręgu. Na obrzeżach stolicy rozciągają się slumsy, miejsce niebezpieczne, pełne biedoty, rzezimieszków i włóczęgów. Również samo serce grodu nie jest wolne od żebraków i uliczników. Z tego powodu Gildia Magów co roku urządza Czystkę, by oczyścić ulice z biedoty i poprawić bezpieczeństwo w mieście. Wypędzeni trafiają do i tak przepełnionej, brudnej i niebezpiecznej dzielnicy biedoty.

W trakcie corocznej Czystki poznajemy główną bohaterkę, kilkunastoletnią Soneę. Dziewczyna szuka nowego miejsca zamieszkania dla siebie i swojej rodziny, po wypędzeniu z gościńca, w którym dotychczas mieszkali. Wyrzucenie z lokum wiąże się z utratą klientów przez wuja i ciotkę, a to z kłopotami finansowymi. Zbieg okoliczności sprawia, że dziewczyna wplątuje się, wraz z przyjaciółmi z dzieciństwa, w utarczkę z członkami Gildii Magów. Biedota, jak co roku w czasie Czystki, próbuje przeciwstawić się decyzji o oczyszczeniu miasta, atakując przedstawicieli magicznych dyscyplin. Magowie nie czują się zagrożeni przez zwykłych ludzi, są przecież chronieni swoją mocą w formie tarczy. Dziewczyna, wzburzona i wściekła na złe traktowanie przyjaciół i rodziny, ciska kamieniem w kierunku magów. Nieoczekiwanie kamień przerywa tarczę, trafiając jednego z magów w skroń.

Prawo zakazuje przebywania w mieście nieszkolonym magom. Istnieją jedynie dwie możliwości rozwiązania tej sytuacji. Jedną z nich jest nauczenie Sonei kontrolowania mocy, następnie związanie jej zdolności i powrót do normalnego życia. Alternatywą jest wstąpienie do Gildii Magów. Dziewczyna nie poznaje żadnej z tych opcji, ponieważ zdjęta strachem ucieka do slumsów, w czym pomagają jej przyjaciele Cery oraz Harrin. W pościg ruszają mistrzowie magicznych dyscyplin. Znalezienie Sonei ma przede wszystkim zapobiec niekontrolowanym przejawom mocy, które mają niszczycielską siłę i są niebezpieczne zarówno dla nieszkolonego maga, jak i dla otoczenia.

Jak potoczą się losy dziewczyny z najniższej warstwy społecznej, obdarzonej mocą magiczną? Czy przedstawiciele Gildii będą w stanie ją odnaleźć i jakie postawią przed nią wyzwania? Od wielu lat nikt z biedoty nie został przyjęty do Gildii, co więc zrobić z samorodną, której do tego nie można zlokalizować?

Książkę przeczytałam praktycznie w ciągu jednego dnia. Wciąga jak poprzednia część, mam nadzieję, że na następnych się nie zawiodę. Losy Sonei są niepewne i chyba dlatego nie da się odłożyć książki na bok. Przeważa chęć dowiedzenia się co dalej. Akcja jest dynamiczna, pełna nieoczekiwanych wydarzeń.

Sonea w trakcie swojej przygody z magią poznaje wielu ludzi, niosących pomoc i nadzieję, ale również zawistnych i gotowych do zdrady. Książka ukazuje przekrój społeczeństwa w Kyralii i pozwala poznać prawa rządzące każdą z warstw.

Spodziewałam się jednak innego rozwoju sytuacji w Kyralii po zwycięstwie nad magami z Sachaki. Wydarzenia i sytuacja panująca w Imardinie zdecydowanie mi się nie spodobały. Więcej nie będę zdradzać. Gorąco zachęcam do lektury.

Recenzja drugiej części trylogii pt. Nowicjuszka.