Osobiste

Nie zabijaj Boga!

“Ja rzekłem: Jesteście bogami i wszyscy – synami Najwyższego”. Człowiek ma być bogiem? Czyżby jakaś nowa herezja? Skądże te słowa? Nie skądinąd tylko z Pisma Świętego, a konkretnie z Psalmu 82, wers 2. Jak więc je rozumieć? Po odpowiedź trzeba sięgnąć znów do Pisma Świętego, tym razem do księgi Rodzaju. Jak czytamy tam, człowiek zostaje stworzony na boży obraz i podobieństwo. Jakie to ma znaczenie? Mamy w sobie coś boskiego, coś co odróżnia nas od zwierząt, które tego czegoś nie mają. Cóż więc takiego to jest? Odpowiedzi może paść wiele, sięgnijmy więc do najbliższego kontekstu.

“Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: «Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną; abyście panowali nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi»” (Rdz 1,28). Zadaniem człowieka jest czynić sobie ziemię poddaną. Dodatkowym kontekstem jest fakt, że Bóg jest przedstawiany w tym momencie jako Stwórca świata. Najbliższym więc sposobem naśladowania Boga, jest w jakiś sposób uczestniczyć w akcie stwórczym. Jak więc ten obraz i podobieństwo boże ma się realizować w praktyce? W jaki sposób kontynuować dzieło stworzenia i czynić sobie ziemię poddaną?

Potrzeba jeszcze wyjaśnić sobie co znaczy “czynić poddaną”. Jezus będzie mówił, że panowanie jest służbą. Dobry władca nie jest tyranem, ale pomaga swoim poddanym rozwijać i bogacić się. Jest powołany do tego, do opieki nad swym ludem. W takim kontekście moim zdaniem należy rozumieć słowa “czynić poddaną”.

Jeden z moich ulubionych pisarzy XX w. przedstawił to, moim zdaniem, genialnie. J.R.R. Tolkien określił tą zależność jako creator – subcreator. Człowiek jest substwórcą (trudno jest ten termin oddać w języku polskim). Jego praca, dzieła są kontynuacją dzieła stworzenia. Pisarz będzie wyrażał to tworząc świat powieści i w takim kontekście użył tego termin Tolkien. Jednak każdy, kto realizuje swoje powołanie, staje się tym, który współtworzy z Bogiem. Od najprostszych po najbardziej wysublimowane powołania, których nie da się zredukować li tylko do zawodu, człowiek realizuje w swoim życiu to fundamentalne zadanie. Teraz łatwiej może zrozumieć będzie przypowieść o talentach i to dlaczego ten, który zakopał powierzony mu majątek, został ukarany.

Skąd więc tytułowe “Nie zabijaj Boga”? Ilekroć widzę ludzi, którzy poddają się w życiu, którzy rezygnują z rozwijania tego, co dał im Bóg na rzecz spraw mniej istotnych, a przede wszystkim z lenistwa, chce mi się krzyczeć. Krzyczeć: “Człowieku, nie marnuj się, nie zabijaj tego, co tobie dał Bóg”! Panuj nad sobą, nie daj, aby świat nad tobą zapanował. Panuj i rozwijaj swoje talenty, panuj i wspieraj innych w rozwijaniu ich talentów.

About the author

Ioannes Oculus

I am addicted to languages, both modern and ancient. No language is dead as long as we can read and understand it. I want to share my linguistic passion with like minded people. I am also interested in history, astronomy, genealogy, books and probably many others. My goals now are to write a novel in Latin, a textbook for Latin learners, Uzbek-Polish, Polish-Uzbek dictionary, modern Uzbek grammar and textbook for learners. My dream is to have a big house in UK or USA where I could keep all my books and have enough time and money to achieve my goals.

Leave a Comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.